Druk 3D

Drukowanie przestrzenne – Druk 3D (ang. 3D printing) – proces wytwarzania trójwymiarowych, fizycznych obiektów na podstawie komputerowego modelu. Początkowo była to jedynie jedna z metod szybkiego prototypowania używana zarówno do budowania form jak i samych prototypów.

Mocowanie czujnika indukcyjnego w oprogramowaniu goofoo.

Proces drukowania przedmiotu.

Drukowanie dużej platformy.

Gotowy przedmiot.

Praca w programie do podziału warstw.

Technologia FDM (ang. Fused Deposiotion Modeling) lub FFF (ang. Fused Filament Fabrication) należy do grupy technik przyrostowych, których cechą charakterystyczną jest wytłaczanie materiału z głowic drukujących.

Zasada działania technologii FDM/FFF składa się z 3 etapów:

1. Na początku materiał w formie żyłki nawiniętej na szpulę tzw. filament zostaje umieszczony w drukarce 3D. Następnie po osiągnięciu przez extruder założonej temperatury materiał w formie żyłki wprowadzany jest do głowicy drukującej, w której następuje jego przekształcenie do stanu półpłynnego.
2. W kolejnym etapie roztopione tworzywo sztuczne jest wyciskane oraz rozprowadzane warstwa po warstwie na platformie roboczej, aż do uzyskania pełnej wysokości drukowanego elementu. Nałożone warstwy materiału łączą się z poprzednimi wskutek chłodzenia, a następnie ich zastygania. Przymocowanie głowicy drukującej do kartezjańskiego układu umożliwia jej poruszanie się, a tym samym budowanie elementów w kierunkach X, Y oraz Z.
3. Końcowy etap to usunięcie wydrukowanego przedmiotu ze strefy roboczej i oddzielenie od podstawy

Główne cechy i możliwości technologii FDM/FFF podsumowano w poniższej tabeli: